ماجرای امیدواری یک دختر بچه؛ به بازیگر کودک اجازه بدهید غریزی بازی کند

کارگردان فیلم کوتاه «منو» با اشاره به مضمون امیدآفرین فیلم درباره چالش های کار کردن با بازیگران کودک گفت.

الناز عطایی کارگردان فیلم کوتاه «منو» در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: این اثر اولین فیلم کوتاه حرفه ای من است و چالش برانگیزترین مساله برای من کار کردن و بازی گرفتن از کودک بود. میان آنچه به آن فکر می کردم و می خواستم و آنچه در عمل انجام می شد فاصله بود و در عمل ناگزیر به تصمیم گیری های لحظه ای می شدم.

وی افزود: کار کردن با کودکان را دوست دارم و امیدواری آنها همیشه برای من جالب و تحسین برانگیز بوده است. قبلا فیلمنامه نویسی کار می کردم و از زمان کودکی می نوشتم و همیشه برایم جذابیت زیادی داشته است که نوشته های خودم را بسازم. در کشورهای دیگر فیلم کوتاه بستری مستقل است و علاقه مندان خاص خودش را دارد اما در ایران عملا فیلم کوتاه شروعی برای ساخت فیلم سینمایی بلند است.

این کارگردان جوان سینما درباره واکنش مخاطبان توضیح داد: «منو» داستان دختر بچه ای را روایت می کند که همزمان با بیماری مادرش، امید به زندگی دارد. مخاطب پس از تماشای فیلم، امید را در زندگی احساس می کند و در قلبش می شکفد و قطعا در جامعه امروز ما که در ناامیدی غوطه ور است و فیلم ها هم افراد را به سمت ناامیدی سوق می دهند ساخت یک فیلم که باعث امیدواری بشود برایم افتخار آمیز است. اردیبهشت سال پیش ایده فیلم به ذهنم رسید و از تیر فیلمبرداری را آغاز کردیم.

عطایی در پایان عنوان کرد: در فیلم کوتاه هزینه فیلم باز نمی گردد چراکه پلتفرم ها پولی برای پخش آن نمی دهند و جوایز داخلی نیز پول چندانی به عنوان جایزه نمی پردازند و تنها راه حضور در جشنواره های جهانی است. به باور من برای کار با کودک باید به او اجازه بدهید تا غریزی بازی کند و دیالوگ به او دیکته نشود و بازی گرفتن به شکل غریزی از بازیگر کودک نتیجه بهتری دارد.

نظرات

captcha